tag:blogger.com,1999:blog-54572715685226978862024-03-13T21:19:38.474+02:00Γκαλάπαγκοςγιατί εκεί μας ξέβρασε το κύμα...Albatrosshttp://www.blogger.com/profile/18365313646566434936noreply@blogger.comBlogger61125tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-20631785375626351472013-02-03T14:58:00.000+02:002013-02-03T14:58:25.733+02:00Δρακοδείπνο, για κλοτσιές...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
"...Είμαι απολύτως βέβαιος, πως θα τον είχες φάει πριν απο μένα, αν άκουγες την τελευταία του ατάκα!", είπα στον Άλμπατρος όταν με βρήκε να λιάζομαι στο βράχο μου στα Γκαλάπαγκος, φτύνοντας το τελευταίο κοκκαλάκι αυτού του εξυπνάκια, που είχε τρυπώσει ανάμεσα στα δόντια μου και με γαργαλούσε...<br />
<br />
<a href="http://vstatic.doldigital.net/vimawebstatic/F9E231BF9B26AACD4B951C0EDBF20F9F.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="228" src="http://vstatic.doldigital.net/vimawebstatic/F9E231BF9B26AACD4B951C0EDBF20F9F.jpg" width="320" /></a><br />
"Απλώς αχώνευτος!", τόνισα, ξέροντας ότι ο φίλος μου θα πιάσει το λογοπαίγνιό μου (βλέπετε τίποτε δεν είναι κυριολεκτικώς αχώνευτο για έναν Δράκο του Κόμοντο...)<br />
<br />
"Μα, να τον φας;" απόρησε ο Άλμπατρος..."Μήπως παραήσουν σκληρός μαζί του;", συμπλήρωσε μειδιώντας. "Και τώρα ποιός θα μου μαγειρεύει αρνάκι οσομπούκο όταν θα γυρίζω στην Γκρέτσια και θα επισκέπτομαι το σπιτικό της αδελφής μου; Με ποιόν θα πίνουμε ένα ποτήρι κρασί; Ποιόν θα κοροιδεύω όταν θα τρώμε μαζί στου Κυρ-Στέρνα;"<br />
<br />
"Α, όλα κι όλα!", του απάντησα. "Ας πρόσεχε! ´Εχει και η βλακεία κάποια όρια, Άλμπατρος!"...<br />
<br />
Κάπου εκεί, ακούστηκε ένα "τόκ, τόκ!" σα θρήνος, μέσα από την κοιλιά μου...<br />
"Κλοτσάει!" ψιθύρισε ο φίλος μου. "Τον δύστυχο..." μουρμούρισε.<br />
<br />
"Οχι αυτός. Το κρασί!" "<strong><span style="font-size: large;">Το κρασί κλοτσάει!</span></strong>" απάντησα, κάπως αδιάφορα.<br />
<br />
Υγ. Βλέπετε, αυτή ήταν η ατάκα που ο ψωνισμένος -δήθεν έμπειρος οινογεύστης- εξυπνάκιας είχε εκστομίσει, δοκιμάζοντας ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, λίγο πριν γίνει το γεύμα μου. <br />
<br />
<br /></div>
Komodohttp://www.blogger.com/profile/14311836348196243935noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-54995454448932990992012-06-15T09:19:00.000+03:002012-06-15T16:10:10.955+03:00Σκουπιδοχώρα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCWRD4ydErpnWX1USXAyOYZ5dafW8By2G76DivQ89d5eBsHsaK5Wc3tesUPTRnP3L455lAARWkaeUxTT0KhJ2mNZWfk-cBTx9v7RewhR-Sh5xGcDJVYbzY7osQmmvVHxzt2kNfw9415EdM/s1600/IMG_3159.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCWRD4ydErpnWX1USXAyOYZ5dafW8By2G76DivQ89d5eBsHsaK5Wc3tesUPTRnP3L455lAARWkaeUxTT0KhJ2mNZWfk-cBTx9v7RewhR-Sh5xGcDJVYbzY7osQmmvVHxzt2kNfw9415EdM/s320/IMG_3159.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKEG0gK6G3LXNbjgJI_VO1w1yRMS2YEC71taRAOhVo8zJybw19aKdQPQxHpxVnjjBgAd94FuOQn5i2IuBKFyT0XvsE3Fbch30JwMdMxXCjUmjhUfG0ym4Hli7pH8GVd7Xm1HQUMKerRClx/s1600/IMG_3143.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKEG0gK6G3LXNbjgJI_VO1w1yRMS2YEC71taRAOhVo8zJybw19aKdQPQxHpxVnjjBgAd94FuOQn5i2IuBKFyT0XvsE3Fbch30JwMdMxXCjUmjhUfG0ym4Hli7pH8GVd7Xm1HQUMKerRClx/s320/IMG_3143.jpg" width="240" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Ιδού το πρωϊνό θέαμα σε κεντρικό πάρκο των Βριλησσίων έπειτα από
ολονύκτια συνάθροιση μετά σκέψης, διανόησης, φιλοσοφίας κτλ εκ μέρους
άξιων εκπροσώπων της νεοτέρας γενιάς. Μια γενιά που βεβαίως ξέρει καλά
να κατηγορεί την αντίστοιχη του Πολυτεχνείου για όλα τα τωρινά δεινά της
χώρας. Δικαίως, δικαιότατα την κατηγορεί, δεν υπάρχει αμφιβολία περί
τούτου. Υπήρξε μια γενιά που ξεσάλωσε εν μέσω κλίματος γενικής
"χαλάρωσης", αράγματος, ωχαδερφισμού, εικονικής ευδαιμονίας, ατιμωρησίας, διαφθοράς. Εκτός όλων
αυτών θα πρέπει πάνω απ' όλα όμως να την κατηγορήσει για απλά και προφανή ιδανικά που
ξέχασε να μεταλαμπαδεύσει στις επόμενες γενιές: σεβασμό στους νόμους,
στον συνάνθρωπο, στο περιβάλλον, στο κοινωνικό σύνολο εν γένει. Έλα
μωρέ, δεν τρέχει τίποτα, θα βρεθεί κάποιος ηλίθιος να καθαρίσει το δικό
μου προϊόν ξεσαλώματος, το μότο μιας ολόκληρης κοινωνίας. Άλλωστε, δεν
μένω εγώ εδώ!</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZA-ew2KIgA5tvziEUhrj9nLKdwidBOQya6RO3h9r0onVukPRBzi0cnx7ti2uqYgHKGIFAHBeHzlZicNIyWzGBCZoCn_0BKUCF9k_cWAXpHqcO8AM-4PYBLLayRNcBYcyTyMLepYYq_xD9/s1600/IMG_3141.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZA-ew2KIgA5tvziEUhrj9nLKdwidBOQya6RO3h9r0onVukPRBzi0cnx7ti2uqYgHKGIFAHBeHzlZicNIyWzGBCZoCn_0BKUCF9k_cWAXpHqcO8AM-4PYBLLayRNcBYcyTyMLepYYq_xD9/s320/IMG_3141.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8e5JFaXLVL2IDhVL4miKDSTzfckhzTwshzvhovjn0sIs09Mj4-79QyXrjBPHBh9OMhZdFfcVT1rJifx6z0HNwXrhOi8sn5AvV7FalWPaKrwt6xn0YHrln3kLjDL4MoqOz1QdD_QG8aKdA/s1600/IMG_3138.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8e5JFaXLVL2IDhVL4miKDSTzfckhzTwshzvhovjn0sIs09Mj4-79QyXrjBPHBh9OMhZdFfcVT1rJifx6z0HNwXrhOi8sn5AvV7FalWPaKrwt6xn0YHrln3kLjDL4MoqOz1QdD_QG8aKdA/s320/IMG_3138.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgukopZbq9s6iRVS0pWzYh0-SGgBOhvneWlIMFt-r45gg2p3SqxJ0XsvOI6xLan-mi9rePkWn5pM9MLcGsm9R9vK1NL9rQAbqE57DXVhGorFoRKsMWoLb0JcNs_6NO7zQ6K5OkGGJljK4uC/s1600/IMG_3131.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgukopZbq9s6iRVS0pWzYh0-SGgBOhvneWlIMFt-r45gg2p3SqxJ0XsvOI6xLan-mi9rePkWn5pM9MLcGsm9R9vK1NL9rQAbqE57DXVhGorFoRKsMWoLb0JcNs_6NO7zQ6K5OkGGJljK4uC/s320/IMG_3131.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Αυτοί οι κοινοί βλάκες λοιπόν (αρνούμαι
να χρησιμοποιήσω πιο ηχηρό χαρακτηρισμό) πιθανώς να ψηφίσουν την
Κυριακή. Προφανώς σε τέτοιους βλάκες απευθύνονται (και θα απευθύνονται)
οι πολιτικοί προκειμένου να μεταλαμπαδεύσουν το δικό τους προϊόν,
απαύγασμα κοροϊδίας και λαϊκισμού. Όλα είναι ζήτημα Παιδείας, μια
Παιδεία που δεν ξεκινά από το σχολείο (τρέμω στην ιδέα τί γίνεται εκεί
μέσα) αλλά από το σπίτι (τρέμω ακόμα περισσότερο). Γενικότερα, τρέμω για
το μέλλον αυτού του Σκουπιδότοπου.</div>
<br /></div>Albatrosshttp://www.blogger.com/profile/18365313646566434936noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-43999597410000286672012-02-13T09:44:00.002+02:002012-02-13T10:07:45.000+02:00Της καρέκλας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNq60KYPQB8SwuouRl-b4Jc65drHKfpWMnwlSF26aD_SWFEdJpTENMn5lDkgWQ2DPKVBrpPjFhnaWoIPobVnJJ0wS2TVt59aNtzPDzh7SVDwZ0CPLlFVlDrgUUs-UEMugrQZhiyv41daks/s1600/shipwreck_hunting.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="256" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNq60KYPQB8SwuouRl-b4Jc65drHKfpWMnwlSF26aD_SWFEdJpTENMn5lDkgWQ2DPKVBrpPjFhnaWoIPobVnJJ0wS2TVt59aNtzPDzh7SVDwZ0CPLlFVlDrgUUs-UEMugrQZhiyv41daks/s320/shipwreck_hunting.jpg" width="320" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5EFE9irBzV63_nEsgGdbPhPb3P4nzEJ6FFqw2Xmp-zM1msPoST0lRz9UzTyYGe5_2dKAT9k6ke_cOEVcbItDeYdSNvqV61PU3U_hP7PaLml41qg7zGrddgQ0kna8YChH7MKeikWHogwiR/s1600/athens-burns-590x2501.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="135" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5EFE9irBzV63_nEsgGdbPhPb3P4nzEJ6FFqw2Xmp-zM1msPoST0lRz9UzTyYGe5_2dKAT9k6ke_cOEVcbItDeYdSNvqV61PU3U_hP7PaLml41qg7zGrddgQ0kna8YChH7MKeikWHogwiR/s320/athens-burns-590x2501.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: justify;"> Είναι πλέον προφανές πως τέτοιου είδους καταστροφές δεν αποτελούν επαρκή λόγο τριξίματος, ταρακούνησης καρέκλας πολιτικού της ταλαίπωρης Grecia. Δεν είναι αρκετές, κάτι λείπει, ένα ισχυρό συστατικό...</div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiU48fSrOvgxf9aMXcn_vWJjzR1gFK66bPoLwS4Sy40Rdvkg61ung4ShgAhM0WhuZoTkg7NXW40uog7Y3Pt1YhNqOUJzDX8e54HGeRoZLOwoNCuL6f9T6hRriDd89AVB9MDlqXvRf6ZqtO6/s1600/nuclear-bomb.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="190" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiU48fSrOvgxf9aMXcn_vWJjzR1gFK66bPoLwS4Sy40Rdvkg61ung4ShgAhM0WhuZoTkg7NXW40uog7Y3Pt1YhNqOUJzDX8e54HGeRoZLOwoNCuL6f9T6hRriDd89AVB9MDlqXvRf6ZqtO6/s320/nuclear-bomb.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: justify;">Ιδού λοιπόν τί πρέπει να συμβεί για να βρεθεί η...δύναμη ψυχής ώστε να εγκαταλειφθεί η υπουργική πολυθρόνα! Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, η παραίτηση ισοδυναμεί με απλή λιποψυχία.</div><br />
</div>Albatrosshttp://www.blogger.com/profile/18365313646566434936noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-75963986593823060422011-11-18T15:37:00.035+02:002011-11-19T14:09:24.969+02:00Ποίημα<div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;">Π Ο Ι Η Μ Α</span><br /><span style="font-weight: bold;">(εν μέσω Κρίσεως)</span><br /><br />Στους γονείς μου χρωστώ το ζην<br />στο Levis τα blue-jean.<br /><br />Versace, Gucci δεν μού παν<br />μόνο Sisley, Prada και Ray-Ban!<br /><br />Bvlgari και Emporio Armani<br />γι' εκδρομή Μονεμβάσια και Μάνη.<br /><br />Guess, Police και Valentino<br />για προσκύνημα στην Τήνο.<br /><br />Στη γυναίκα μου Chanel Coco<br />και λίγο Dior, ουδέν κακό.<br /><br />Jacobs Marc για μού την κόρη<br />γοργόνα σε θάλασσες και όρη!<br /><br />Από Καϊάφα για την <span style="font-style: italic;">Κρίση </span>εις Άννα<br />με tuxedo Dolce & Gabbana.<br /><br />Αχ, στην όλη παραζάλη<br />St. Lauren, Lacoste για Ρώ Cavalli;<br /><br />Όμως των φρονίμων ολίγα<br />ήτοι, λάδι πώς να βγάζεις απ' τη μύγα<br /><br />πώς σ' ένδυμα Hilfiger τού Tommy<br />βαραίνουν τού θνητού οι ώμοι<br /><br />πώς τού ήλιου τα κάτοπτρα Fendi<br />ζηλεύουν δούλοι κι αφέντοι<br /><br />πώς BMW, Mercendes, Cayenne<br />τα πάντα μάταια - ουδέν!<br /><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-74820760989107606472011-11-01T15:45:00.003+02:002011-11-01T15:48:26.304+02:00(Exit) Poll<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsOK16bmpsdBga-sQJVs_LMhpAUX2kr9vxVOofqOYxe9-fdRO2s60Z3Z620yJK4F6GsoyMkF5qWb2VIPetdM5qs-O-v-wOQlryM2T314hxB014MhoYzJ1pWWETAifr2Z2d9hX1A4VEkzSB/s1600/Titanic_1721816c.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsOK16bmpsdBga-sQJVs_LMhpAUX2kr9vxVOofqOYxe9-fdRO2s60Z3Z620yJK4F6GsoyMkF5qWb2VIPetdM5qs-O-v-wOQlryM2T314hxB014MhoYzJ1pWWETAifr2Z2d9hX1A4VEkzSB/s320/Titanic_1721816c.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: justify;"> Όταν ο Τιτανικός βυθίστηκε το 1912 μετά από μετωπική με παγόβουνο, όσοι πρόλαβαν να μεταβιβαστούν στις λέμβους σώθηκαν. Όσοι βούτηξαν στα νερά του Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού δεν είχαν καμμία τύχη, λόγω της υποθερμίας. Το πλοίο είχε χαρακτηριστεί αβύθιστο προσφέροντας μια εικονική αίσθηση ασφάλειας στους επιβάτες η οποία τελικά απείχε πολύ από την πραγματικότητα.</div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmfuPrhfj1FsEIAv8TXHh4snbyo4dghaKGxRvVLHL6hslcQtKjw2r2KPqTL90ocrkryXEN6d85dCdAwOaQa48OAEqzN4iLGGe_5fDVPDEEqCt4pGbMqiA-wSX62DlD794oajvAmdVqaRZU/s1600/bismarck.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="184" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmfuPrhfj1FsEIAv8TXHh4snbyo4dghaKGxRvVLHL6hslcQtKjw2r2KPqTL90ocrkryXEN6d85dCdAwOaQa48OAEqzN4iLGGe_5fDVPDEEqCt4pGbMqiA-wSX62DlD794oajvAmdVqaRZU/s320/bismarck.jpg" width="320" /></a></div>Πριν το γερμανικό υπερθωρηκτό Βίσμαρκ βυθιστεί φλεγόμενο μετά από μπαράζ ομοβροντιών βρετανικών καταδρομικών το 1941, είχε απωλέσει τον έλεγχο ελιγμών από τορπίλη αεροπλάνου με αποτέλεσμα να κάνει κύκλους στον Ατλαντικό. Η τύχη του ουσιαστικά είχε σφραγιστεί, παίρνοντας στον υγρό του τάφο ένα μεγάλο μέρος του πληρώματος. Το σκάφος επίσης είχε χαρακτηριστεί αβύθιστο αλλά πλήρωσε την αλαζονεία του κυβερνήτη να τα βάλει με ολόκληρο τον αγγλικό στόλο, αίσθημα που είχε διογκωθεί μετά την βύθιση του αντιπάλου θωρηκτού Hood κοντά στην Ισλανδία.</div><br />
<div style="text-align: justify;">Η ταλαίπωρη ψαρόβαρκα Grecia εν έτει 2011 ποιά περίπτωση θυμίζει περισσότερο; Ας κάνουμε ένα δημοψήφισμα να μάθουμε.<br />
<span style="color: blue;"><span style="color: #073763;">.</span> </span><br />
<span style="background-color: #0b5394;"> </span></div></div>Albatrosshttp://www.blogger.com/profile/18365313646566434936noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-17894842558579218012011-09-05T11:37:00.006+03:002011-09-05T11:41:10.937+03:00Ιστορικό<div style="text-align: justify;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnID0btxSXss7y0K_Y1LN8VNACa8ja6cT4H42d34CG2g2sdVf_E4-IR3ZHU4Ku9SblX-XF90-k9u9C8PX1WyO5o9ZGkKzJeUbrxZYbT5XybqtuZaJTIspHtYtxXsqiiuPt0fvpmuldzCMn/s1600/staff.jpg"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 253px; height: 175px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnID0btxSXss7y0K_Y1LN8VNACa8ja6cT4H42d34CG2g2sdVf_E4-IR3ZHU4Ku9SblX-XF90-k9u9C8PX1WyO5o9ZGkKzJeUbrxZYbT5XybqtuZaJTIspHtYtxXsqiiuPt0fvpmuldzCMn/s320/staff.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5648792041830181154" border="0" /></a>Μετά την μεγάλη επιτυχία του blog όσον αφορά στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας για τους Ούννους, έρχεται μια νέα τρανή αποκάλυψη, μόνο για τους πολυπληθείς αναγνώστες - φανατικούς die hard οπαδούς της σελίδας.
<br /></div>
<br />Πριν από καιρό ενεφανίσθη στους Πολιτιστικούς Κύκλους των Εξαρχείων τάση συμπαράστασης - υποστήριξης της συμπαθούς φυλής των ινδιάνων Mapuche που υφίσταται διώξεις από την χιλιανή κυβέρνηση. Λοιπόν ψάξαμε, βρήκαμε και αποκαλύπτουμε:
<br /><div style="text-align: justify;">
<br />Συγγενής φυλή των Mapuche παρέκκλινε από την πορεία προς τα νότια και κατευθυνόμενη ανατολικά κατέκλυσε την ενδοχώρα της Grecia. Είναι η τιμημένη φυλή των Yatonpuche, ξαδέρφη ουσιαστικά των ανωτέρω, προερχόμενη μες από τα σπλάχνα των. Φυλή που μέσα στο πέρασμα των χρόνων απώλεσε τα κοινά χαρακτηριστικά που την ένωναν με τους Mapuche και ανέπτυξε δικά της ιδιώματα που πλέον την έχουν καταστήσει μοναδική στον κόσμο.
<br />
<br />Τόσο μοναδική που μια άλλη φυλή (παρομοίως αποσχιθείσα) θέλησε να την επισκεφτεί για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι του τί συμβαίνει εδώ πέρα. Είναι η φυλή των Τροϊκανών, μακρινών απογόνων των Μοϊκανών, η οποία κι έστειλε αντιπροσώπους προς αναζήτηση Γης και 'Υδατος, διαπράττοντας το ίδιο μηδικό σφάλμα πριν από μερικούς αιώνες. Βέβαια το λάθος δεν θα τους στείλει στα έγκατα του πηγαδιού αλλά στα εσώκλειστα του color wc, γιατί απλά το νερό στην γη των Yatonpuche (που με περισσή γενναιοδωρία χαρίζουν) είναι μολυσμένο. Parasito που λένε κι οι φίλοι μας οι Κουβανοί. Δεν ήξεραν να ζητήσουν κανά Περιέ οι άμοιροι... Αποτέλεσμα να μείνουν όρθιοι ελάχιστοι απεσταλμένοι, οι Τελευταίοι των Τροϊκανών.
<br />
<br />Ένα είναι σίγουρο, το ιστορικό αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο: δύσκολα τα βγάζει κανείς πέρα με τους κατοίκους του γεωγραφικού χώρου της Grecia, είτε αυτοί λέγονται Αχαιοί, Δωριείς, Έλληνες, Βυζαντινοί, Ούννοι ή Yatonpuche. Είναι βαριά (έως ασήκωτη) η φανέλα.
<br />
<br /></div>Albatrosshttp://www.blogger.com/profile/18365313646566434936noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-55212222810129106612011-08-31T10:27:00.015+03:002011-09-21T16:04:59.223+03:00Φεισμπουκάρω, άρα Υπάρχω<div style="text-align: justify;">Με το facebook δεν είχα ποτέ καλή σχέση αν και κατέχω έναν λογαριασμό (της πλάκας) με τον οποίο ασχολούμαι ελάχιστα, άλλωστε έχω μόλις 30 φίλους (προφανώς θα πεθάνω μόνος).<br /><br />Αυτό που παρακολουθώ όμως τώρα τελευταία, χωρίς να μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, είναι η τάση ενημέρωσης μέσω κινητού (φαντάζομαι) κινήσεων ατομικής καθημερινότητας με απόλυτη ακρίβεια και συνέπεια, σε σημείο που αναρωτιέμαι αν πλέον πηγαίνουμε κάπου για να πάμε ή απλά για να το γράψουμε στο facebook. Έπειτα διαμαρτυρόμαστε για κάρτες πολίτη, φακελλώματα κτλ.<br /><br />Εμπνευσμένος λοιπόν από αυτή την τάση αποκαλύπτω: <span style="font-style: italic;">το Άλμπατρος <span style="font-weight: bold;">τώρα</span> πετά προς Γκαλάπαγκος, <span style="font-weight: bold;">τώρα</span> καταβροχθίζει ένα ψάρι, <span style="font-weight: bold;">τώρα</span> πετάγεται προς color wc (ήταν χαλασμένο το ψάρι), <span style="font-weight: bold;">τώρα</span> χτυπά κοκτέιλς παρέα με Meerkat και Komodo, <span style="font-weight: bold;">τώρα</span> φωτογραφίζει κάτι φώκιες, <span style="font-weight: bold;">τώρα</span>...ρεύεται!</span><br /><br />Κι όμως όλα αυτά είναι σοβαρά. Όλα αυτά ενδιαφέρουν τον κόσμο καθώς το Άλμπατρος είναι ξεχωριστή προσωπικότητα (ή νομίζει πως είναι). Μπα...Μάλλον το άλλο ισχύει, το λιγότερο ηρωϊκό. Απεγνωσμένη προσπάθεια να δείξει πως Υπάρχει, Υφίσταται, Είναι εδώ ανάμεσά σας! Μην ξεχνάτε το Άλμπατρος! Κι αν τυχόν το ξεχάσατε θα υπενθυμίσει με περισσή περηφάνια και αυτοπεποίθηση: <span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;">Τώρα</span> γράφει σ΄ένα πληκτρολόγιο, <span style="font-weight: bold;">τώρα</span> χασμουριέται.</span><br /><br /></div>Albatrosshttp://www.blogger.com/profile/18365313646566434936noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-90911273669647825762011-06-16T08:31:00.005+03:002011-06-16T08:39:03.249+03:00Φαλαινοθήρες<div style="text-align: justify;">Σύγχρονοι Άχαμπ οι εγχώριοι πολιτικοί. Και καλά εκείνος οδηγήθηκε στην καταστροφή (παίρνοντας μαζί του όλο το πλήρωμα) τυφλωμένος από αλόγιστη δίψα προς εκδίκηση. Αυτοί εδώ οι καπετάνιοι του γλυκού νερού; Αυτοκαταστρέφονται παρασύροντας στον βυθό ένα έθνος τυφλωμένοι από αλόγιστη δίψα προς το αξίωμα. Προφανώς δεν διάβασαν ποτέ το τέλος του μυθιστορήματος - γιατί είναι πολλοί την σήμερον ημέρα που άνετα μπορούν να παίξουν τον ρόλο του Μόμπυ Ντικ. Κι ενάντια στην μεγάλη λευκή φάλαινα κανείς δεν επιβιώνει.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHN24m5ADyeoV-Ct-RkuqKqF_Oaocqy2n4EGnZRZ2LO1-mdt-WGW0YFo6s6WKYRBoyUW_-7pihbcwQihWYACmYpH0DdUsXPUULxrdDNhZg2PFQ3OAQc6FCz08I_Bivy-zAAPkSbwmFz5eC/s1600/moby-dick.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 150px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHN24m5ADyeoV-Ct-RkuqKqF_Oaocqy2n4EGnZRZ2LO1-mdt-WGW0YFo6s6WKYRBoyUW_-7pihbcwQihWYACmYpH0DdUsXPUULxrdDNhZg2PFQ3OAQc6FCz08I_Bivy-zAAPkSbwmFz5eC/s320/moby-dick.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5618687055164581842" border="0" /></a><br />Βεβαίως ο Άχαμπ πλήρωσε ο ίδιος μεταξύ άλλων την αναμέτρηση με την Φύση. Οι εγχώριοι φοβάμαι πως θα στείλουν όλους πλην εαυτών στον όλεθρο. Άλλωστε δεν τρέχει τίποτα. Απλά θα... αναλάβουν τις ευθύνες τους (που στο νεοελληνικό λεξικό εξισούται με αέρα κοπανιστό).<br /><br /></div>Albatrosshttp://www.blogger.com/profile/18365313646566434936noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-65376155543825369342011-06-01T20:11:00.005+03:002011-06-02T15:17:44.102+03:00Επικήδειος<div style="text-align: center;"><div style="text-align: center; font-family: lucida grande;"><span>Αγανακτεί ο Παπουτσής με Αγανακτισμένους</span><br /><br /><span>βουλευτές τους έχουνε το βράδυ αποκλεισμένους</span><br /><br /><span>Στο Σύνταγμα υψώνεται το νέο Μεσολόγγι</span><br /><br /><span>πολιορκείται ανηλεώς της Βουλής το λόμπι</span><br /><br /><span>Ηρωϊκή η έξοδος κι ας είναι όλα χαμένα</span><br /><br /><span>εις μάτην πήγαν η χλιδή κι όνειρα επηρμένα</span><br /><br /><span>"Τέτοιες πράξεις δεν τιμούν την Δημοκρατία"</span><br /><br /><span>κομματικού βιασμού απόστημα η Ασυδοσία</span><br /><br /><br /><br /><span>Σοφοκλέους, μοναστήρια, οικόπεδα στην πρίζα</span><br /><br /><span>υποβρύχια που γέρνουν απ'την μίζα</span><br /><br /><span>Η πισίνα ακρίβυνε στην Αρεοπαγίτου</span><br /><br /><span>ικεσίες για βροχή στον Μέγα τον Μανίτου</span><br /><br /><span>Σκέψη διεξοδική νομοσχεδίου φόρος </span><br /><br /><span>σε Lear Jet ιδιωτικό είν' άφθονος ο χώρος</span><br /><br /><span>Για υποθέσεις σοβαρές την άνεσή μου θέλω </span><br /><br /><span>κοινός θνητός εγώ, να πάω στον Βενιζέλο;</span><br /><br /><br /><br /><span>Αυτονόητο Συντάγματος η ισονομία</span><br /><br /><span>μοναχά που ξέφυγε βουλευτική ασυλία</span><br /><br /><span>Για καλό κοινό τους γέρους να πατάξεις</span><br /><br /><span>μα θέλω του αξιώματος αναδρομής συντάξεις</span><br /><br /><span>Γιατί ως βουλευτής υπηρετώ πατρίδα</span><br /><br /><span>από 7 Πληγές του Φαραώ διαλέγω την ακρίδα</span><br /><br /><span>Όλα μαζί τα φάγαμε το λέω με παρρησία</span><br /><br /><span>στο μνήμα του Μνημόνιου υπέρτατη θυσία</span><br /></div><br /></div>Albatrosshttp://www.blogger.com/profile/18365313646566434936noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-21495643404305670382011-05-31T18:33:00.000+03:002011-06-01T20:08:46.682+03:00Μπανανοδημοκρατία<div style="text-align: justify;">Ο πολιτικός ολκής Παπουτσής κρίνει πως ο αποκλεισμός-προπηλακισμός (σιγά τα αίματα) βουλευτών από "Αγανακτισμένους" δεν τιμά την δημοκρατία. Μάλιστα.<br /><br /></div><span style="font-style: italic;">Η εν γένει παρουσία των πολιτικών σήμερα προφανώς τιμά την δημοκρατία.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Το γεγονός ότι οι κλέφτες κυκλοφορούν (και θα κυκλοφορούν) ελεύθεροι τιμά την δημοκρατία.</span><br /><div style="text-align: justify;"><br /><span style="font-style: italic;">Το γεγονός ότι φροντίσανε να παραγράψουν αδικήματα τιμά την δημοκρατία. </span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Η βουλευτική ασυλία τιμά την δημοκρατία. </span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Η απαίτηση βουλευτών για αναδρομικές συντάξεις τιμά την δημοκρατία.</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">Χρηματιστήριο, μοναστήρια, offshore στα Κέιμαν (όχι πολύ μακριά από εδώ), υποβρύχια που γέρνουν από τις μίζες τιμάνε την δημοκρατία.</span><br /><br />Από την άλλη πολιτικό πρόσωπο της Αντιπολιτεύσεως θίγεται στο αεροδρόμιο και απειλεί με μηνύσεις πολίτη που...τόλμησε να μονολογήσει πως για όλα φταίνε οι πολιτικοί! Έγκλημα που δεν παραγράφεται παρά μόνο μετά από 3.000 χρόνια και 17.000.000 μετανοείστε!<br /><br />Τέλος ο Μέγας (στα κιλά) Πάγκαλος τονίζει πως δεν τον απασχολούν κινήματα του...Facebook. Κι εμένα δεν μου αρέσει η σελίδα αλλά αμφιβάλλω αν όλοι αυτοί που κατεβήκανε στο Σύνταγμα έχουν facebook ή τους συγκινεί το ζήτημα του facebook. Άλλωστε άλλο πρέπει να τον απασχολεί αυτή την στιγμή και όχι τέτοια ποταπά θέματα: Αν θα χωρέσει στο ελικόπτερο (είναι και στενή η είσοδος) όταν χρειαστεί να την κάνει από την Μπανανία.<br /><br /><span style="font-style: italic;">Μήπως η υπερβολική δημοκρατία τους χτύπησε στο κεφάλι; Μήπως το ελληνικό πολίτευμα ήταν ανέκαθεν η Ασυδοσία;</span><br /><br /></div>Albatrosshttp://www.blogger.com/profile/18365313646566434936noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-76334191039403897802011-02-04T08:25:00.000+02:002011-09-01T22:43:43.322+03:00Στην πυρά<div style="text-align: justify;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhux8U7gXMLedyvglqAKMV9l-6n9pdia02I4W694UjExBAufOM5BJ2F3rptFYJpB_NptZADK14wmftMYIgkW_5p9VeetIb9qPJwMflSjPGBkkV8VobgMdP9VuXylgoHuPHD3WaPf-dqhrpM/s1600/heretic_burning.jpg"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 257px; height: 197px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhux8U7gXMLedyvglqAKMV9l-6n9pdia02I4W694UjExBAufOM5BJ2F3rptFYJpB_NptZADK14wmftMYIgkW_5p9VeetIb9qPJwMflSjPGBkkV8VobgMdP9VuXylgoHuPHD3WaPf-dqhrpM/s320/heretic_burning.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5466548680357348514" border="0" /></a>Ομολογώ πως ακούγοντας τα νέα από την μακρινή Grecia αυτή την περίοδο έχω ανησυχήσει ιδιαίτερα. Το μόνο που βγαίνει από τα ελληνικά κανάλια είναι μια διάχυτη (και προφανώς δικαιολογημένη) απαισιοδοξία έως κατάθλιψη. Αισθάνομαι πως εκεί πέρα έχουν επιστρέψει πίσω στον μεσαίωνα και βιώνουν τα δικά τους προσωπικά σκοτεινά χρόνια. Μπορεί και να είναι έτσι. Ή μπορεί ο Μεσαίωνας να μην έφυγε ποτέ από την Ελλάδα, απλώς υπήρξε η ουτοπική αίσθηση της Αναγέννησης.
<br /></div><div style="text-align: justify;">
<br />Ουτοπική γιατί μες από την original αναγέννηση ξεπήδησαν ένας Ντα Βίντσι, ένας Νεύτων, ένας Γαλιλαίος ή ένας Κοπέρνικος, ενώ η δική μας "Αναγέννηση" είναι συνυφασμένη με δυο τρεις πολιτικές οικογένειες που κυβερνήσανε και κυβερνάνε τον τόπο βρέξει χιονίσει. Οι περισσότεροι πιστέψανε πως αυτοί οι πολιτικοί ανακαλύψανε την βαρύτητα και (μέσω του σπουδαίου επιτεύγματος) θα οδηγούσανε την χώρα εκ του ασφαλούς αλλαγμένη, εκσυγχρονισμένη και επανιδρυμένη στον 21ο αιώνα. Το αποτέλεσμα δικαίωσε τις προσδοκίες, από την αντίθετη πλευρά βέβαια.
<br />
<br />Το οξύμωρο είναι πως δεν χρειάζεται να σκεφτεί πολύ κανείς προκειμένου να κατανοήσει πως ανέκαθεν ζούσαμε έναν Μεσαίωνα. Αρκεί ν'αναλογιστεί τον τρόπο διακυβερνήσεως των κρατών εκείνη την περίοδο: Οικογενειοκρατία. Συνήθως ο υιός, ο ανιψιός, ο συγγενής εν πάση περιπτώσει έπαιρνε την θέση του πατέρα στην εξουσία, όσο άχρηστος κι ανίκανος κι αν ήταν. Γνώριμες καταστάσεις στην σύγχρονη Grecia των τελευταίων πενήντα ετών.
<br />
<br />Φαντάζομαι τελικά πως το ΔΝΤ είναι η Ιερά Εξέταση που θα τιμωρήσει σκληρά και παραδειγματικά τους Έλληνες καθώς αναμφίβολα απομακρύνθηκαν από την χριστιανική ηθική του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το πρόβλημα είναι πως θα καταλήξουν όλοι στην πυρά, αντί να καούν μόνο οι αρμόδιοι μάγοι και μάγισσες του ατοπήματος της Πίστεως. Καλός άπιστος είναι ο καμμένος άπιστος. Δεν κάνει διακρίσεις ο Τορκεμάδα...
<br />
<br /></div>Albatrosshttp://www.blogger.com/profile/18365313646566434936noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-73633476684530825242010-12-27T01:07:00.008+02:002011-02-18T05:54:20.732+02:00Komodo, ergo sum!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQLJ_612_x_Is_XDrhmlRkj7BYbk1fVtB99AHYu4dXjwA_g6MHqQwZ2Z2XE9KSfcTlUY-M8vCaPfcigz7GK4xHOJEPJt69XIqlJpnYF0BocVgKlL4EIr3Y4CFbGu195rp-rnVEiY836WZQ/s1600/images.jpg"><img style="float: right; margin: 0pt 0pt 10px 10px; cursor: pointer; width: 206px; height: 343px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQLJ_612_x_Is_XDrhmlRkj7BYbk1fVtB99AHYu4dXjwA_g6MHqQwZ2Z2XE9KSfcTlUY-M8vCaPfcigz7GK4xHOJEPJt69XIqlJpnYF0BocVgKlL4EIr3Y4CFbGu195rp-rnVEiY836WZQ/s320/images.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5574872808495714066" border="0" /></a><em>«’Υπάρχω;' λες, κι ύστερα 'δεν υπάρχεις!'»</em><br /><br />λέει ένας ποιητής σε κάποιο από τα ποιήματά του, που διάβαζα όταν ήμουνα μικρός δρακουλίνος στην μακρινή Grecia.<br /><div style="text-align: justify;">H διερώτηση αυτή περί της υπάρξεως, απασχολεί περισσότερο από άλλα ζώα τους Δράκους. Φταίει μάλλον το γεγονός ότι τρώνε ψοφίμια, οπότε ο θάνατος των άλλων αποτελεί τη δική τους ζωή και η μη-ύπαρξη της τροφής τους συνιστά την δική τους ύπαρξη, ως τρεφομένων. Το ερώτημα αυτό απασχολούσε και μένα ιδιαίτερα έντονα σήμερα, εκεί που είχα καταβροχθίσει ένα ωραίο ψοφίμι-γαλοπούλας (γιορτών ένεκα), και άραζα κάτω από έναν φοίνικα στην παραλία των Galapagos, γρατσουνίζοντας με μπλουζ μελωδίες το αυτοσχέδιο δρακο-μπάντζο μου...<br /><br />Αν η ανυπαρξία της ζωής της τροφής μου προκαλεί τη δική μου, ζωντανή ύπαρξη, τότε μήπως, τελικά, η δική μου, ζώσα ύπαρξη έχει κάτι από την ανυπαρξία που την τρέφει; Μήπως δηλαδή, στην πραγματικότητα, είμαι ανύπαρκτος –όπως τα ψοφίμια που καταναλώνω; Πώς θα διαπιστώσω ότι υπάρχω και ζω, όταν με τρέφει η ανυπαρξία; Κάποιοι λένε ότι σε τέτοιες περιπτώσεις, αρκεί να τσιμπηθούμε, για να καταλάβουμε ότι ζούμε....Με μένα όμως αυτό το κόλπο δύσκολα πιάνει: Είναι αδύνατον να τσιμπηθώ, καθώς με τα τόσα λέπια στο κορμί μου, έτσι κι αλλιώς δεν θα ήμουν σε θέση να καταλάβω ένα τσίμπημα...<br /></div><br /><div style="text-align: justify;">Ώσπου η λύση στο ερώτημα, με βρήκε όπως το μήλο τον Νεύτωνα: Αν δεν μπορώ να βεβαιωθώ για την ύπαρξή μου, αρκεί να με βεβαιώσουν άλλοι ότι υπάρχω. Και ποιοί καλύτεροι να το κάνουν, από τους αγαπητούς μου φίλους, τον Μeerkat και τον Albatross, που ζούμε μαζί στα Γκαλάπαγκος, κι όμως τον τελευταίο καιρό τόσο σπάνια βλεπόμαστε, καθώς έχουμε ο καθένας αράξει σε διαφορετικές γωνίτσες αυτού του νησιού;<br /><br />Έτσι, κάλεσα σε δείπνο τους φίλους μου απόψε το βράδυ. Και τώρα που σας γράφω καπνίζω το πούρο που ο Albatross μου έφερε από ένα ταξίδι του στην Κούβα και γεύομαι το σπιτικό γλυκό κουταλιού που ο Meerkat μου έφερε για δώρο...Οι φίλοι μου ήρθαν, φάγανε και συζήτησαν μαζί μου μετά από τόσον καιρό που είχα να τους δώ, και με διαβεβαίωσαν στο τέλος ότι πράγματι είμαι ο Δρ. Κόμοντο, έχω μεταναστεύσει στα Γκαλάπαγκος εδώ και κάποια χρόνια και, οπωσδήποτε, «υπάρχω» σε αυτά. Κι ας μη γράφω τόσο συχνά τελευταία. Κι ας τρώω συνεχώς ψοφίμια...<br /><br /><em>«’Υπάρχω;’ λες. Κι ύστερα 'δεν υπάρχεις!'»</em> λέει ένας ποιητής...<br /><br />Εγώ λέω καλύτερα: <strong>Komodo, ergo sum!</strong><br /><br />Υγ. Είναι ωραίο να βλέπεις καλούς φίλους μετά από καιρό.<br /></div><br /><em></em>Komodohttp://www.blogger.com/profile/14311836348196243935noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-21489345250662149112010-10-12T19:01:00.006+03:002010-10-12T19:07:59.514+03:00Μαθήματα φυσικοαστρονομίας<div style="text-align: justify;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnDZ8EbYpNkhqW_oNf2_YqItG4PLpSqEI-v1WrYHZ82nkQNK4h-mAGsEbgggGr_lN9Vhf57uJUPEFd_nJkJtkBMTUMEoiXesgNZLziXcaCkAKQjMOK2hf1TecP0GZp77ZdijuYdHTsJ7ym/s1600/parnis.jpg"><img style="float: right; margin: 0pt 0pt 10px 10px; cursor: pointer; width: 285px; height: 213px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnDZ8EbYpNkhqW_oNf2_YqItG4PLpSqEI-v1WrYHZ82nkQNK4h-mAGsEbgggGr_lN9Vhf57uJUPEFd_nJkJtkBMTUMEoiXesgNZLziXcaCkAKQjMOK2hf1TecP0GZp77ZdijuYdHTsJ7ym/s320/parnis.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5527190562254865538" border="0" /></a>Είναι καιρός τώρα που ήθελα να αποτυπώσω (ως αδιάψευστο πειστήριο) αυτή την ταμπέλα, στεκόμενη αγέρωχη και επιβλητική στο κέντρο της Αθήνας και συγκεκριμένα στην οδό Σόλωνος. Παραβλέπω το εξωτικό του σημειολογικού της "οράσεως" βουνού εν μέσω σκληρού αστικού τοπίου. Το ερώτημα παραμένει αμείλικτο: Υπάρχει (ή υπήρξε) ποτέ άνθρωπος που θα ενδιαφερθεί να μεταφερθεί στην Πάρνηθα βρισκόμενος στο...κέντρο της Αθήνας;! Κι αν υπάρχει, γιατί η ταμπέλα δεν συνεχίζεται (εν μέσω απείρων στενών) πιο κάτω;<br /></div><br /><div style="text-align: justify;">Πάντως για να λέμε του στραβού το δίκιο, το βουνό ευθεία είναι. Όπως και το Ρίο (ντε Τζανέιρο), το Τόκυο και η έρημος Ατακάμα. Όλα ευθεία είναι και περιμένουν καρτερικά τη σηματοδότησή τους. Πώς το είχε πει ο Γαλιλαίος, η γη γυρίζει...<br /><br /></div>Albatrosshttp://www.blogger.com/profile/18365313646566434936noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-52660171558498793032010-06-17T15:45:00.033+03:002010-06-19T17:40:45.209+03:00Με τον τρόπο τού Μ.Α.<div style="text-align: left;"><div style="text-align: center;"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 200px; height: 109px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZ3_05-BdlburuFwzkwHLF0I2f2zVjtBU7mzvz2i5EGVKtT3Kwlmetp0xVV5Colmevtz1Ps1zh5S-sX7MWAIr7yGL4u8IrU94yYI2VRrIAvX_1eUU_KpoNFKyXTVuRlxKB-Q9UpEWrsOan/s200/anagnostakis.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5483725536863688562" border="0" /><span style="font-weight: bold;">IF...</span><br /></div><br /><div style="text-align: center;">Αν – λέω αν…<br /></div></div><div style="text-align: center;">Αν όλα δεν συνέβαιναν τόσο νωρίς<br />Η αποχώρησή σου απ’ το <span style="font-style: italic;">Greek Idol</span> στην πρώτη φάση<br />Μετά <span style="font-style: italic;">Big Brother</span>, <span style="font-style: italic;">Φάρμα</span>, <span style="font-style: italic;">Dancing with the stars<br /></span>Αν στα 24 σου δεν πέρναγες απ' το <span style="font-style: italic;">Ελλάδα έχεις ταλέντο</span><br />Για τα δέκα λεπτά δημοσιότητας,<br />Με δυό κινητά στα χέρια, ένα στριφτό<br />Τσιγάρο στα χείλη όταν σ’ εκθέταν στο Τηλεψυχιατρείο<br />Αν – σήμερα κάτοικος Β.Π. με τζηπ, μονοκατοικία και ράτσα σκύλο<br />Αδιάφορος πια για όλους, στιμμένο καρπούζι,<br />Ξοφλημένη περίπτωση, με μοντέλο-αμάξι από καιρό ξεπερασμένο,<br />Αν – λέω αν…<br />Με λίγη καλή θέληση έρχονταν όλα κάπως διαφορετικά<br />Ή από μια τυχαία κομματική εκδούλευση, όπως σε τόσους και τόσους<br />Συγχορευτές, συμπαίκτες, συμματαιοδόξους – δε λέω ξεπλυμένοις χρήμασι<br />Αλλά αν…<br /><br />(Φτάνει. Μ’ αυτά δεν βγαίνουμε στην TV. Μην επιμένεις.<br />Άλλη <span>ζήμενς </span>θέλει για ν' αρέσουν, άλλη «ρουσφετουσίωση».<br /><br />Το παραρίξαμε στους φραπέδες).<br /></div><span style="color: rgb(41, 61, 106);">_</span>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-90401567509881726612010-05-08T14:03:00.068+03:002010-07-28T14:35:50.758+03:00Camilo C.<img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 136px; height: 148px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0jMpDwVdJXK_Wuy_E5Culyua0K7MzAp-OBqCsbTjtTGNI17j2aF0dfGz0L0hBe7YuVOdY5EN9kdL8RKcR3W0NJb-Mc3YcINwqH3vIAGoeMWta9hg11mwGobZdAnuNmu1BkOQb39PuasD4/s320/camilo.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5468853578227279682" border="0" />Το τί υπήρξε ο <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">Camilo Cienfuegos</span> για την κουβανική επανάσταση δεν θα το αναλύσουμε εδώ. Ο αμαθής αναγνώστης ας ανατρέξει εις τας ενδόξους δέλτους τής κουβανικής ιστορίας για να ενημερωθεί καταλλήλως. Απλά αυτό που θα θέλαμε να υπογραμμίζουμε είναι η διαχρονικότης τής μεγίστης τούτης προσωπικότητος, η οποία αναλλοίωτη μέσα στον χρόνο έχει την δύναμη να δίνει μαθήματα ήθους και συμπεριφοράς και να καθίσταται σανίδα σωτηρίας για ολόκληρα έθνη σε πραγματικά δύσκολες στιγμἐς, όπως για παράδειγμα αυτή που βιώνει τελευταίως ο δύσμοιρος λαός τής μακρυνής, και ενδόξου πάλαι ποτέ, πατρίδος τού Ομήρου.<br /><br />Ο πάντοτε γελαστός Camilo –γεννηθείς το 1932 εις Lewton τής Αβάνας και γνήσιον τέκνον τής Revolución Cubana τού Fidel, Raul, Che και των άλλων ατάκτων παιδιών– μπορεί να χάθηκε νωρίς σε ένα μυστηριώδες αεροπλανικό δυστύχημα (δίνοντας άλλη τροπή στην μετέπειτα ωρίμανση τής Επανάστασης) η συνεισφορά του όμως πάντοτε ετιμάτο ως έπρεπε από το Καθεστώς γι' αυτό άλλωστε κι η μορφή του σήμερα, as we speak, απεικονίζεται εις το εγχώριο νόμισμα των συμπαθών και φωτογραφικώς ευπειθών Κουβανών, στα 20 pesos cubanos.<br /><br />Η αξία του είναι τρομακτική. Ο κάτοχος ενός τέτοιου χαρτονομίσματος δύναται χωρίς υπερβολή να θεωρηθεί ως ανήκων εις την άρχουσαν τάξιν, μιάς και με 20 pesos μπορεί να εξασφαλίσει 20 ολόκληρες διαδρομές malecón-coppelia με τις αστικές συγκοινωνίες (λεωφορείο αριθμ. 11, παραλιακή-λεωφόρος 23 προς την πλατεία για εξαίρετο παγωτό coppelia), ή ένα πλήρες πρωινό με ζαχαρωτά ψωμάκια για τέσσερα άτομα από τον τοπικό φούρνο τής γειτονιάς ή τέλος να αγοράσει δύο δροσιστικές μετά περισσού ανθρακικού naranjas (πορτοκαλάδες ΗΒΗ το αναψυκτικώς ανάλογον).<br /><br />Αντιλαμβάνεστε νομίζουμε το αγοραστικό μέγεθος ενός τέτοιου νομίσματος! Και για να βοηθήσουμε έτι περαιτέρω τον επαγωγικό συλλογισμό σας αρκεί να πούμε ότι το 1 peso cubano αντιστοιχεί σε λιγότερο από 0,04 ΕΥΡΩ, όπερ δηλοί in pure and simple spanish... que:<br /><br /><div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(255, 204, 51);">un Camilo = 20 pesos cubanos = 20 x 0,04 = 0,8 EUROS!</span><br /></div><br />Τώρα λοιπόν που τα σύγχρονα συνωμοσιολογικά οικονομικά κέντρα τού Φον Μέτερνιχ θα θέσουν εκτός ΟΝΕ την... "μικράν αλλά τιμίαν" κατά Ελ. Βενιζέλο (το γνωστό aeropuerto <span style="font-style: italic;">José Martí</span>) Grecia, εμείς εδώ από τας νήσους Galapagos προτείνουμε χωρίς αναβολή ΟΥΧΙ την επιστροφήν τής χώρας εις την δραχμήν με τας παρωχημένας απεικονίσεις των Θ.Κολοκοτρώνη, Λ.Μπουμπουλίνας, Ι.Καποδιστρίου, Ομήρου, Δημοκρίτου κτλ. (mais quelle banalité!) αλλά την άμεσον υιοθέτησιν τού κουβανικού νομίσματος μετά των ενδόξων γενειοφόρων μορφών των πρωταγωνιστών τής Revolución Cubana (πέρασαν κι όλας 51 χρόνια...)<br /><br />Κάποτε οι παλαιότερες γενεές αποταμίευαν εν Ελλάδι χρυσές λίρες με σκοπό να τις χρησιμοποιήσουν σε κάποια ώρα ανάγκης (γιατρό, προίκα στο γάμο τής κόρης κοκ). Καιρός να μπουν κι εδώ τα πράγματα στην θέση τους και ν' αρχίσουν σε εκείνο το αλλοπρόσαλο κράτος να πράττουν όχι τα ήδιστα αλλά τα άριστα. Διότι περιττό να πούμε τί αξία σε λίγο θα έχει ένας Καμίλο όταν κάποιος αρρωστήσει και χρειαστεί ιατρική περίθαλψη ή υπό τί αρίστους οιωνούς θα ξεκινά ένα νιόπαντρο ζευγάρι την ζωή του με μερικούς Καμίλο στη τσέπη του.<br /><br /><div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAyBVkANmbt04t-YLXmbeWN7XUdFaeJPYuNGVAL-m3KGrZwNL45ldQDbMte23YIXUqHOvojZrQ9SSey_25kc8-OE6r0a25YtTB8lgu0VTbv4CITtKXKDWp3kxgMJQMt5Zcwsi0trBlKJES/s1600/camilo.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 200px; height: 94px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAyBVkANmbt04t-YLXmbeWN7XUdFaeJPYuNGVAL-m3KGrZwNL45ldQDbMte23YIXUqHOvojZrQ9SSey_25kc8-OE6r0a25YtTB8lgu0VTbv4CITtKXKDWp3kxgMJQMt5Zcwsi0trBlKJES/s200/camilo.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5468866777877966066" border="0" /></a><span style="font-size:85%;"><span style="font-style: italic;">ιν καμίλο γουί τράστ</span></span><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-29360976581484757462010-03-07T19:08:00.005+02:002010-03-08T08:17:44.739+02:00Προς μπανανίαν επιστολαί<div style="text-align: justify;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj42PqTMYXiBgmGV9-Tk4IsBlzrCEeYPoxv09CQHH3rvs9PGBAXDv-ybm9xJrCImIrAkPcZRGWHXddGQ-8WQYk0Z4jA2MGirXKjmrLMjuqocta2UcxqCAnU-6EMsqhxEwBraEHcchGTrzsc/s1600-h/ostrich.jpg"><img style="float: right; margin: 0pt 0pt 10px 10px; cursor: pointer; width: 174px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj42PqTMYXiBgmGV9-Tk4IsBlzrCEeYPoxv09CQHH3rvs9PGBAXDv-ybm9xJrCImIrAkPcZRGWHXddGQ-8WQYk0Z4jA2MGirXKjmrLMjuqocta2UcxqCAnU-6EMsqhxEwBraEHcchGTrzsc/s200/ostrich.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5446127623892761938" border="0" /></a>Έτυχε να διαβάσω τις προάλλες την περιβόητη επιστολή της σκανδαλοθηρικής Bild προς τον Πρωθυπουργό της αγαπημένης μας ευρωπαϊκής μπανανίας (απαραίτητος ο γεωγραφικός προσδιορισμός προς αποφυγή σύγχυσης με την δική μας νησιωτική μπανανία). Η επιστολή αυτή λοιπόν αναφέρει μερικές κακές συνήθειες (sic) της Grecia χαρακτηριζόμενη σε κάποιες περιπτώσεις από μια δόση υπερβολής και σε άλλες από μια εμφανή δόση ειρωνίας. Παρ΄όλα αυτά ανακρίβειες δεν περιέχει.<br /><br />Εδώ έγκειται το (σε τραγελαφικό βαθμό) οξύμωρο της υπόθεσης. Μετά την δημοσιοποίηση της επιστολής πολλοί θιγμένοι υπέρμαχοι του νεοελληνικού ιδεώδους διέρρηξαν ιμάτια κατά του άδικου των ξενόφερτων λόγων, συντάσσοντας παράλληλα θυμωμένες απαντήσεις. Κι εγώ ως άμοιρο πτηνό αναρωτιέμαι: Γι' αυτές τις περιπτώσεις (ή τουλάχιστον για τις περισσότερες) που αναφέρει η Bild δεν κράζουμε τακτικότατα εμείς οι ίδιοι οι νεοέλληνες το κράτος στο οποίο βιώνουμε μια σουρεαλιστική καθημερινότητα; Γιατί διαμαρτυρόμαστε όταν κάποιος άλλος λέει το προφανές που εμείς οι ίδιοι αναμφιβόλως έχουμε αποδεχτεί ως αληθές μέσω της δικής μας προγενέστερης εκ των έσω κριτικής; Μάλλον ξέρουμε καλά τί συμβαίνει στην Grecia, απλά ως στρουθοκάμηλοι δεν ανεχόμαστε να μας το υπενθυμίζει άλλος.<br /><br />Εν τέλει πού την βρίσκουμε την όρεξη να διαμαρτυρόμαστε όταν οι ίδιοι αδυνατούμε για παράδειγμα να πετάξουμε ένα σκουπίδι στον διπλανό κάδο (πού να περπατήσουμε 2 μέτρα τώρα), να παρκάρουμε κανονικά και όχι κλείνοντας τον μισό δρόμο (πού να περπατήσουμε 30 μέτρα μέχρι το περίπτερο), ή να αποφύγουμε το κάπνισμα στους δημόσιους χώρους, μολονότι υφίσταται νόμος (άλλο νεοελληνικό ανέκδοτο) που το απαγορεύει. Ξέχασα, περιορίζεται βάναυσα η ελευθερία μας. Ίσως θα έπρεπε να μας προβληματίσει το γεγονός ότι, αντίθετα με άλλους "αφελείς" λαούς, εμείς δεν διακρίνουμε όρια σ' αυτή την ελευθερία.<br /><br />ΥΓ Θυμήθηκα τώρα την ασύλληπτη πινακίδα που είχα πετύχει κάποτε οδηγώντας "<span style="font-style: italic;">Απαγορεύεται η ρίψη σκουπιδιών στο χαντάκι, εκ του τάδε δήμου</span>". Η συγκεκριμένη πινακίδα ήταν γραμμένη μόνο στα ελληνικά. Ούτε στα αγγλικά, ούτε στα...γερμανικά. Ίσως γιατί αυτοί που γράφουν τις επιστολές όταν έρχονται εδώ κάτω σέβονται περισσότερο την χώρα από εμάς τους γηγενείς.<br /><br /></div>Albatrosshttp://www.blogger.com/profile/18365313646566434936noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-14188296076164143002010-02-28T02:49:00.003+02:002010-03-01T06:58:15.482+02:00Ένας Δράκος στο γήπεδοΚαλά μου λέει εδώ και χρόνια ο Άλμπατρος ότι πρέπει να ασχοληθώ σοβαρά με τον αθλητισμό. Και καλά κάνει -μάλλον- και είναι Πανάθα. Δεν ειναι να εμπιστεύεται κανείς ερυθρόχρωμους δράκους. Τρώνε πάντα τα καλύτερα κομμάτια... Πεινάωωω!!!<br /><br /><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dzoO3oRaZAx_foUDm6gAalNNLi1X-JXgyDu3BOsHH8LTEgEkegTsaVHS-krVSaw5ePtdAo7bFa-Ie5oWRkNug' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe>Komodohttp://www.blogger.com/profile/14311836348196243935noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-15637745389668846662010-01-12T01:40:00.004+02:002010-01-12T10:26:59.995+02:00Στο στομάχι ενός ΔράκουΤις τελευταίες μέρες παρατηρώ προσεκτικά τις συναισθηματικές σχέσεις των άλλων ζώων τριγύρω μου, αναλογίζομαι τις δικές μου και δρακοσοφώ. Οι συναισθηματικές αυτές σχέσεις έχουν κάτι κοινό με το στομάχι μου. Χαλάνε όταν δεν τρέφονται με το σωστό περιεχόμενο.<br /><br />Από την άλλη, αν και το σωστό περιεχόμενο για το στομάχι ενός Δράκου είναι τα ψοφίμια και το σκαθαροζούμι (το οποίο κάποιοι θέλουν να μου στερήσουν τραβολογώντας με σε μουσεία, αλλά χαλάλι!), το σωστό περιεχόμενο για τις συναισθηματικές σχέσεις είναι η ζωντάνια, το πάθος, η διάθεση για διαρκή επικοινωνία και εγγύτητα. Μόλις αυτή η διάθεση χαθεί, μόλις το γυαλί ραγίσει, μόλις η φλόγα σβήσει και το πάθος εκλείψει, ε τότε χαιρέτα μου τον κοκοφοίνικα (αναφέρομαι πάντοτε σε αυτόν στον οποίο κάθεται ο Kηθ!). Μιλάμε τότε για «ψόφια πράγματα», λέμε ότι η σχέση «ξόφλησε», «πέθανε» κ.λπ. Η ορολογία δεν είναι τυχαία. Πρόκειται εδώ για θάνατο – για «ψόφο»- και επειδή αυτό είναι το αγαπημένο θέμα κάθε Δράκου (και κάθε φιλοσόφου), οι συναισθηματικές σχέσεις γίνονται κι αυτές αγαπημένο θέμα συζήτησης.<br /><br />Τον τελευταίο καιρό αναρωτιέμαι, αν οι σχέσεις μου με πολλά άλλα ζώα χάλασαν όπως χαλάει το στομάχι μου. Μάλλον δεν συνέβη αυτό: Ενώ το στομάχι μου χαλούσε και χαλάει σπανίως, ό,τι κι αν φάω τελικώς, αρκετές σχέσεις μου χαλάσανε η μία μετά την άλλη, στο πέρασμα του χρόνου. Κι ενώ πάντα το χαλασμένο στομάχι μου στο τέλος έφτιαχνε, οι χαλασμένες σχέσεις μου παρέμειναν χαλασμένες. Δεν τις τάιζα, φαίνεται, με το σωστό περιεχόμενο.<br /><br />Είναι φυσικό.<br /><br />Ενδιαφερόμουν περισσότερο για το στομάχι μου.Komodohttp://www.blogger.com/profile/14311836348196243935noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-52246251024137928462009-12-31T16:55:00.006+02:002010-01-02T11:14:13.475+02:00Ανασκόπηση<div style="text-align: justify;">Λίγα λεπτά προτού εκπνεύσει το σωτήριον έτος 2009 (εδώ στα Γκαλάπαγκος η αλλαγή θα μας έρθει κάποιες ώρες νωρίτερα) ας αποπειραθούμε μια επιγραμματική ανασκόπηση των τεκταινομένων του χρόνου, όσον αφορά επακριβώς στις αναρτήσεις των ζώων συγκριτικά με την τωρινή επικρατούσα κατάσταση.<br /><br /><a href="http://smalliguana.blogspot.com/2009/01/redneck.html"><span style="font-weight: bold;">1/1</span></a> Ο ρέδνεκ αντάλλαξε την ισιλάρ με φουλφουρμά...Κατά τ΄άλλα τα ίδια.<br /><br /><a href="http://smalliguana.blogspot.com/2009/01/jurisdiction-revisited.html"><span style="font-weight: bold;">8/1</span></a> Το ρεκόρ χωριού και γύρω περιοχών παραμένει ακατάρριπτο.<br /><br /><a href="http://smalliguana.blogspot.com/2009/01/blog-post.html"><span style="font-weight: bold;">24/1</span></a> Ο Δράκος εξακολουθεί να σέρνεται ανέπαφος κι ακμαίος, παρ' όλα τα σημάδια από τις δαγκωματιές στην ουρά.<br /><br /><a href="http://smalliguana.blogspot.com/2009/02/great-greek-escape.html"><span style="font-weight: bold;">23/2</span></a> Εννοείται πως η υπερπαραγωγή συνεχίζεται με αμείωτο ενδιαφέρον!<br /><br /><a href="http://smalliguana.blogspot.com/2009/03/blog-post.html"><span style="font-weight: bold;">14/3</span></a> Το μήνυμα στα εισιτήρια μπορεί να αναγράφεται πλέον σωστά, επ'ουδενί όμως δεν μειώθηκαν άλλα μαργαριτάρια που κατά καιρούς πέφτουν από τον ουρανό με την ισχύ μανιταριών (άλλου είδους).<br /><br /><a href="http://smalliguana.blogspot.com/2009/04/blog-post.html"><span style="font-weight: bold;">28/4</span></a> Η παγκόσμια ιστορική κοινότητα αναψηλάφισε το ζήτημα αναγνωρίζοντας επιτέλους την ιστορική συνέχεια της φυλής των Ούννων μέσω των Νεοελλήνων. Αναμένεται η έκδοση της αντίστοιχης πραγματείας.<br /><br /><a href="http://smalliguana.blogspot.com/2009/07/blog-post.html"><span style="font-weight: bold;">1/7</span></a> Τα πάντα (τσιγάρα) όλα και τα (δύσμοιρα) κοάλα τίποτα. Ή αλλιώς τα πάντα ρει but everything stays the same.<br /><br /><a href="http://smalliguana.blogspot.com/2009/09/1650.html"><span style="font-weight: bold;">8/9</span></a> Το νησί παραμένει στην γνωστή γεωγραφικά καταγεγραμμένη (εδώ κι αιώνες) θέση. Όπως άλλωστε και τα Γκαλάπαγκος, επιτρέποντας στους ναυαγούς να ταλαιπωρήσουν την διεθνή κοινότητα των ιστολογίων για ακόμη μια χρονιά...<br /><br /></div>Albatrosshttp://www.blogger.com/profile/18365313646566434936noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-37143710780631828412009-10-01T22:23:00.004+03:002009-12-31T21:08:35.687+02:00Ο Δράκος και ο Χαμαιλέων<img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 212px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigGq7EbcVkhvXzPU1SlatgWC9RqRys6G7zgAMxeqpE0HJTlYfvZCQqBGwqrnLFJFOecW66Vgnr31q0FpagBw5fD3knOt4WGGPHmm97eIuzUuTSTSBhWVUNwMMR8QXwv3su9mVhbwGQlIzQ/s320/short-horned_chameleon_L.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5387865411556277202" border="0" /><br />Τις τελευταίες μέρες, περνώ μια «κρίση ταυτότητας».<br /><div style="text-align: justify;"><br />Νομίζω ότι θα προτιμούσα σε αυτή την ζωή να μην είμαι ο Δρ. Κόμοντο. Και ευχαρίστως θα απεμπολούσα μέχρι και τον τίτλο του Δράκοντος, αν ήταν να μου δοθεί κι εμένα το χάρισμα μιας ταπεινής σαύρας, που μόνο ταπεινά δεν περνάει την ζωή της…Για την ακρίβεια, άλλοτε την περνάει κραυγάζοντας «σεμνά και ταπεινά» και άλλοτε κλέβει «σεμνά και ταπεινά» τις άλλες σαύρες, στο Χρηματιστήριο.<br /><br />Το ερπετό αυτό σας είναι γνωστό, το λένε Χαμαιλέοντα. Ανάλογα με τις εποχές και το περιβάλλον αλλάζει το χρώμα του –είναι αυτό που λέμε «προσαρμοστικό». Ο Χαμαιλέων προστατεύει την ύπαρξή του μέσα στον κακό κόσμο μας, με την μέθοδο της αλλαγής χρώματος, την πιο αποτελεσματική μέθοδο όλων των καιρών. Και την πιο γλοιώδη.<br /><br />Ο Χαμαιλέων δεν προσαρμόζεται μόνο στις εποχές, αλλά, πρωτίστως, στις κυβερνήσεις. Μέχρι χθες ήταν ένα γαλάζιο παιδί, που δούλευε (τον κόσμο) στο υπουργείο, πίνοντας φραπε και παίρνοντας έναν καλό μισθό, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του ή, μάλλον, στο χρώμα του. Από τις αρχές Οκτώβρη, ο μισθός αυτός θα δίδεται μόνο σε εκείνους που θα έχουν χρώμα πράσινο: Κανένα πρόβλημα, ήδη ο Χαμαιλέων ετοιμάζει το πράσινο κοστουμάκι του για την περίσταση. Με αυτό, θα εμφανιστεί πρώτος πρώτος μετά τις εκλογές, θα κάνει μια ελαφρά υπόκλιση στον αρμόδιο για το ρουσφετάκι σφογγοκωλάριο, και την επόμενη κιόλας στιγμή, θα βρίσκεται αραχτός στο γραφειάκι του. Εκεί, αντί να δουλεύει, θα ατενίζει τα πόδια της -εξίσου πράσινης- γραμματέως κάτω από το τραπέζι και θα ξύνει νωχελικά τα λέπια του. Στο μεταξύ, οι άλλες σαύρες, οι λεγόμενες «απροσάρμοστες» θα δουλεύουν σκληρά για να τον πληρώνουν με λεφτά του δημοσίου. Επίσης, θα δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί σε ιδιώτες, θα ματώνουν για να αυξήσουν τις γνώσεις και τα προσόντα τους, θα πηγαίνουν στον ΑΣΕΠ και τις πάσης φύσεως εξετάσεις Δημοσίου χωρίς μέσο. Και αν -ώ του θαύματος!- τύχει και επιτύχουν σε αυτές, θα εξακολουθούν να αυταπατώνται εκεί, με την ιδέα ότι ο προιστάμενός τους θα τους προαγάγει χωρίς να κοιτάξει το χρώμα τους.<br /><br />Την στιγμή που σας γράφω έχω εντοπίσει έναν Χαμαιλέοντα με τα κιάλια μου από τα Γκαλάπαγκος: Τον βλέπω ευδιάθετο, να χαμογελάει στο μπαλκόνι του σπιτιού του, κοιτάζοντας τις σημαίες να ανεμίζουν και ακούγοντας τις ντουντούκες να τσιρίζουν στους δρόμους και τις πλατείες, τώρα που πλησιάζουν οι εκλογές. Έπειτα, μπαίνει μέσα, τακτοποιεί στην ντουλάπα το γαλάζιο του μπλέηζερ και κάνει μια τελευταία πρόβα στο πράσινο κοστούμι του. Τέλος, βγαίνει έξω μια βόλτα για να πάρει αέρα….Και κάπου εκεί στην πλατεία Κοτζιά, στην ομιλία του Τσίπρα, βλέπει μια κοπελίτσα από κείνες τις ωραίες που συνωστίζονται για να δουν τον «Πρόεδρο», και, αυτομάτως, κοκκινίζει.<br /><br />Όχι από συστολή. Από προσαρμοστικότητα…<br /><br /></div>Komodohttp://www.blogger.com/profile/14311836348196243935noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-81803917808370407202009-09-08T21:20:00.041+03:002010-01-02T07:57:45.255+02:00Θήρα - 1650πΧ.<div style="text-align: center;"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 218px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYF_LP6TH1MS7gy_UBuc8s6WNQfyOKQDuG29ruHRJSUwwhMnOUWJV7cYfhamJ7n67abOz6nbuv2y9EcxDiufZeizZVr_A_D9CVHWN-emlC5UVhT3O9FTWtF3VachIdpnzAWWgCU4pHbE5C/s320/thira_5.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5379330510491450578" border="0" /><span style="font-weight: bold;">ΧΡΟ[ΝΙΚΟ]Ν ΚΕΙ[ΜΕ]ΝΟΝ ΑΓ[ΝΩ]ΣΤΟΥ ΣΥΓ[ΓΡ]ΑΦΕΩΣ [Ο]ΠΩΣ ΑΝΕ[ΥΡΕ]ΘΗ ΚΑΙ ΑΝ[ΕΓ]ΝΩΣΘΗ ΕΙΣ ΠΡΟ[ΣΦ]ΑΤΟΥΣ [ΑΝΑΣ]ΚΑΦΑΣ</span><br /></div><span style="font-weight: bold;"><br /></span><div style="text-align: justify;">Κωπηλατούμε απ' το πρωί. Τα κελεύσματα δυναμώνουν καθώς το ηφαίστειο βρυχάται πίσω μας. Ο ιδρώτας τρέχει σαν ποτάμι απ' τα κορμιά μας. Στην εναρμονισμένη κίνηση των κουπιών αποτίθενται οι τύχες των δικών μας, των περιουσιών μας, τού απλού πολιτισμού που δημιουργήσαμε. Κανένας χρόνος για χάσιμο. Ούτε για σκέψη. Κάθε ανάσα ίσως νά 'ναι η τελευταία μας. Κυττάζω μπροστά, λοξά προς στο άλμπουρο, την Ιππολύτη που κρατά τον μικρό φοβισμένο Λύκωνα. Μού πρσφέρει ένα χαμόγελο να με εμψυχώσει αλλά το μειδίαμά της είναι όλο τρόμο - το ξέρει. Αναλογίζομαι πόσο τυχερός ήμουν που με κύτταξε, τότε νέο παιδί κι εγώ στις τοπικές γιορτές τής Δήμητρας! Τί άγχος είχα... Γι' αυτήν τραβάω κουπί τώρα. Έτσι, τόσο μανιασμένα. Γι' αυτήν κι όλες τις Ιππολύτες που δεν γνώρισα και που σφίγγουν στην αγκαλιά τους ένα μικρό Λύκωνα, κάπου μακρυά, στην άκρη αυτής τής απροσμέτρητης θάλασσας.</div><br /><div style="text-align: justify;">Και τότε συνέβη. Η έκρηξη ήταν σαν πόνος ηδονής, σαν πόνος γέννας. Το ηφαίστειο έβγαλε τα σωθικά του με μιάς και η <span style="font-style: italic;">Στρογγύλη </span>-κλαίγοντας θαρρείς- άρχισε αργά και βασανιστικά να βυθίζεται στην μανιασμένη θάλασσα που δέχονταν το σώμα της με ένα αίσθημα αδιαφορίας και αυταρέσκειας. Γυρίσαμε τα κεφάλια. Μία εικόνα πέραν κάθε συναισθήματος. Δεν μίλαγε κανείς. Δεν έκλαιγε κανείς. Όλα στέκονταν παραπάνω απ' τις δυνάμεις μας. Σαν όνειρο που βλέπει κανείς από ψηλά και πρωταγωνιστείς και περιμένεις να ξυπνήσεις. Οι καρδιές μας είχαν συντονιστεί κι ήταν ένας ο χτύπος που αντηχούσε σε ολόκληρο το Παρόν και ολόκληρο το άγνωρο Μέλλον. Γύρισα. Η Ιππολύτη εκεί. Τί τύχη... Έσφιξα το κουπί σαν να έσφιγγα το κορμί της. Έκλεισα τα μάτια. Έσκυψα. Στο νέο ρυθμό που πάλλονταν οι καρδιές μας<img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 200px; height: 123px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitINWDd16faugfUF-nQIh2W7rj8TRR26QTufGyVFz2mP8KKUWxn2X3PHuiPGMVIhkom2ALiOYWE6QH9qBPJIppPiGRhu3L7qGghleOQ7kDhTOrgU5UMDrP93dSf8XSridKtCdzxUrX8Lq1/s200/thira_3.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5379171993092946290" border="0" /> ξεκίνησα πάλι να τραβώ. Η Στρογγύλη ήταν παρελθόν. Δεν υπήρχε πια. Δικό μας ήταν ό,τι προλάβαμε να διασώσουμε εσπευσμένα, σε αυτήν την απερίγραπτη μυθική έξοδο χιλιάδων πεντηκοντόρων και επιβατικών νηών. Κι ό,τι φυσικά φυλάξαμε ερμητικά κι ευλαβικά στην μνήμη μας...<br /><br /></div><div style="text-align: justify;">Αύριο-μεθαύριο, μετά από χίλια χρόνια (ποιός ξέρει!), τότε που θα έχουν εδραιωθεί άλλοι Θεοί κι άλλα ήθη, νέος κόσμος θα κατοικεί το νησί, ένας κόσμος διαφορετικός αλλά με τα ίδια όνειρα, τις ίδιες ελπίδες τους ίδιους φόβους που θα γελά, θα ερωτεύεται και θα πονά κάτω από τον ίδιο Κυκλαδικό ουρανό, κάτω από ένα άγνωστο για εμάς μελλοντικό νησιωτικό όνομα.<br /><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-35545348152880149212009-07-01T13:38:00.024+03:002009-12-31T21:09:16.059+02:00Ευτράπελο θερινής ανατολής<div style="text-align: justify;"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 160px; height: 160px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiO4KXy9L9w5R8bMlUWByQde-bfGvaTgRKry6iL43ZW6HWcUq_3VHYjPPsSTh6JUGmLoU0GfP_ekD95GW3sykGvzB_VJXJBXwKGKOrQa0hMXRxU-yUSvWXTpuA735tr2vTu9zfe61iFymN/s200/no_smoking.gif" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5353447002811128338" border="0" />Κοσμοϊστορικό γεγονός συντελείται από το πρωΐ στην μακρινή Grecia και, ως όφειλα, άνοιξα τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα περιμένοντας με έκδηλη ομολογουμένως αγωνία σχετικές ειδήσεις. Δεν είναι και λίγο άλλωστε η ακριτική αυτή ευρωπαϊκή χώρα τελευταία των Μοϊκανών να επιβάλλει στους πολίτες της απαγόρευση καπνίσματος, έστω και υπό το βάρος της οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αμφιβάλλω βέβαια αν από μόνη της θα είχε ποτέ το σθένος ν'απαγορεύσει κάτι τέτοιο, λαμβάνοντας υπ'όψιν την αιώνια τροχοπέδη του πολιτικού κόστους (μια και οποιαδήποτε απόφαση στην Grecia παίρνεται ανάλογα με το πόσο μεγάλο είναι αυτό). Αλήθεια όμως, έχει πράγματι απαγορευτεί το τσιγάρο;<br /></div><div style="text-align: justify;"><br />Διαβάζοντας στο διαδίκτυο (ναι, έχουμε κι από αυτό στα Γκαλάπαγκος) δηλώσεις του αρμοδίου υπουργού έπαθα μια μικρή σύγχυση στο πετούμενο κεφάλι μου. <span style="font-weight: bold;">Ο υπουργός λοιπόν απευθύνει έκκληση στους πολίτες για να τηρηθεί το μέτρο, βασιζόμενος με αυτό τον τρόπο στην υπευθυνότητα των Ελλήνων</span> (το παραθέτω σχεδόν αυτούσιο από σελίδα του internet).<br /><br />Δυο σύντομες παρατηρήσεις επί της <span style="font-weight: bold;">bold</span> (sic) προτάσεως:<br /><br /><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">Α σκέλος</span>: από πότε ένα ευνομούμενο κράτος όταν επιβάλλει νόμο παρακαλά τους πολίτες να τον σεβαστούν;! Είχα την εντύπωση πως ο νόμος είναι κάτι αδιαπραγμάτευτο και όχι αντικείμενο (μετά από ευγενικό ερώτημα) χαλαρής επιλογής βάσει της διακριτικής ευχέρειας του πολίτη. "<span style="font-style: italic;">Πρέπει όλοι να σεβαστούν τους νόμους του κράτους</span>" υποστηρίζει ο υπουργός. <span style="font-weight: bold;">Αυτό δεν είναι αυτονόητο;</span><br /><br /><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">Β σκέλος</span>: πότε ήταν η τελευταία φορά που κάτι καλό βγήκε στηριζόμενο στην...υπευθυνότητα των κατοίκων της Grecia; Εκτός αν το κράτος και οι δημόσιες υπηρεσίες του (που βασίζονται ευρέως στο φιλότιμο και την υπευθυνότητα) λειτουργούν στην εντέλεια, οπότε δεν έχουμε προφανώς ουδεμία αμφιβολία για το αν και τώρα οι Έλληνες επιδείξουν παρόμοιο υπεύθυνο ζήλο.<br /><br /><div style="text-align: justify;">Έχω την αίσθηση πως η 1η Ιουλίου δεν ταιριάζει ως ημερομηνία έναρξης εφαρμογής του μέτρου. Έπρεπε να το ξεκινήσουν τέσσερις ακριβώς μήνες πριν...Πρωταπριλιά δηλαδή. Άλλωστε συμβαίνει συχνά οι νόμοι στην Grecia να έχουν περιορισμένη χρονική ισχύ, λες και είναι...της μόδας. Μετά από λίγες εβδομάδες (άντε μήνες) βυθίζονται στην αιώνια λήθη.<br /><br /></div></div>Albatrosshttp://www.blogger.com/profile/18365313646566434936noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-41554365963649849832009-04-28T10:07:00.020+03:002009-12-31T21:09:23.054+02:00Ούννοι: Η ιστορική αλήθεια<div style="text-align: justify;"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 146px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeLO2bvsX6OX6Do_Uejjm5anCsxcwsnyPg832BJ0IwVFA9l1sEXbre8FkvI3hMfDS-Bqu6AaQGC7LlEscthLfVjioC7MNZ29zy0xpbjCKeSoORjAq8J_aa5RauaOnu3CIuSM7KkeSCL5fj/s200/Atilla.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5329638300333572914" border="0" />Έχοντας τις προάλλες μια έκλαμψη επιθυμίας (μακρινής) ιστορικής εκμάθησης, αναζήτησα πληροφορίες για τον θρυλικό Αττίλα, αρχηγό της κραταιάς όσο και τρομερής φυλής των Ούννων. Αυτοί οι νομάδες μογγολικής προέλευσης έφτασαν στη μεγαλύτερη ακμή τους υπό την βασιλεία του, καταλαμβάνοντας ένα αχανές τμήμα της ανατολικής Ευρώπης μέχρι και την Κασπία θάλασσα, προτού ο Αττίλας ηττηθεί στην αποφασιστική μάχη των Καταλανικών Πεδίων από τον Αέτιο το 451μΧ.<br /><br />Η Wikipedia ισχυρίζεται πως μετά τον θάνατο του Αττίλα το 452μΧ το κράτος των Ούννων διαλύθηκε και τα ίχνη του έσβησαν στην ιστορία. Μέγας μύθος. <span style="font-style: italic;">Αποκλειστικά στα Γκαλάπαγκος επιχειρείται η αποκατάσταση της ιστορικής ορθότητας και αποκαλύπτεται με επιχειρήματα η μεγάλη αλήθεια:</span> <span style="font-weight: bold;">πως οι Ούννοι δεν εξαφανίστηκαν αλλά εξαπλώθηκαν με το πέρασμα των αιώνων, με αποτέλεσμα τη σήμερον ημέρα απόγονη φυλή τους να καταλαμβάνει γεωγραφικά τον χώρο που αποκαλείται Grecia.</span><br /><br />Βεβαίως ο σύγχρονος Ούννος έχει εξελιχθεί και προσαρμοστεί στις συνθήκες και τις απαιτήσεις της εποχής, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως έχει εκπολιτιστεί. <span style="font-style: italic;">Γιατί </span>όταν πετάει ό,τι κυριολεκτικά βρει στο έδαφος, δικαιολογώντας το από την στιγμή που δεν ζει εκεί, αντιγράφει συνήθειες των προγόνων που ως νομάδες δεν είχαν πραγματικό σπίτι, οπότε ουδόλως ενδιαφέρονταν για τέτοια θέματα. <span style="font-style: italic;">Γιατί</span> όταν κάνει ζιγκ-ζαγκ στην εθνική, κολλάει από πίσω και προσπερνά χειρονομώντας, φέρνει αναπόφευκτα στο νου τις θρυλικές επιδρομές (με τα άγρια άλογα φυσικά) των προγόνων του. Και τώρα άγρια άλογα χρησιμοποιούνται με μικρή αλλαγή στο περίβλημα. <span style="font-style: italic;">Όταν </span>αράζει στα καφέ και συνδιαλέγεται περιοριζόμενος σ'ένα μικρό ποσοστό του λεξιλογίου (κυρίως σε άναρθρες κραυγές) αναπολεί προφανώς τις συζητήσεις των νομάδων στις σκηνές κάπου στην στέππα. <span style="font-style: italic;">Όταν</span>, σε προσπάθεια συνεννόησης μαζί του, αλαλάζει και προσπαθεί να επιβάλει το δίκιο του ισχυρού και όχι της λογικής ή του δικαίου, σαφώς έρχεται στην επιφάνεια το κατάλοιπο της νοοτροπίας των Ούννων, που υποθάλπει και εξυπονοεί την κυριαρχία μέσω της υποταγής του αδυνάτου διά της βίας. <span style="font-style: italic;">Όταν</span> ορμά και σπρώχνεται χωρίς λόγο και αιτία για να μπει στο μετρό (λες κι αυτό θα φύγει), επιμελώς επαναφέρει σε κάποιο τμήμα του εγκεφάλου την πολεμική στρατηγική των προγόνων, γιουρούσι δηλ. χωρίς ιδιαίτερη τακτική.<br /><br />Ελπίζω πως μετά τα ατράνταχτα κοινωνικά παραδείγματα η διεθνής ιστορική κοινότητα θα αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια της συνέχειας αυτής της φυλής δικαιώνοντας τους Ούννους. Μαζί τους ως συγκάτοικοι στην μικρή Grecia (αλλά μειονότητα συγκριτικά) απαιτούν παρόμοια αναγνώριση και οι Βάνδαλοι, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.<br /><br /></div>Albatrosshttp://www.blogger.com/profile/18365313646566434936noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-41334924574596194962009-03-14T00:10:00.028+02:002009-03-15T20:41:37.411+02:00Υποτακτική Αορίστου<div style="text-align: justify;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje7DgthLBEWYnSz5YeYtuzco9m9u_5Du9WZ3rwkfcQcvHrdZou8SwB2yvHMDLq4VsZtvEp2p9F9TdSPQIT-a1orGQMQmpuTj-7TwaS4HfmBER6ETaSakPc08MMqjohPGfh3lsnKS5JJYRX/s1600-h/metro_1.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 239px; height: 179px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje7DgthLBEWYnSz5YeYtuzco9m9u_5Du9WZ3rwkfcQcvHrdZou8SwB2yvHMDLq4VsZtvEp2p9F9TdSPQIT-a1orGQMQmpuTj-7TwaS4HfmBER6ETaSakPc08MMqjohPGfh3lsnKS5JJYRX/s200/metro_1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5312798578114148178" border="0" /></a>Προ εκπλήξεως ευρέθησαν κατά τας τρεχούσας ημέρας άπαντες οι κάτοικοι τού κλεινού άστεως. Μία αόρατος χειρ φαίνεται να επενέβη εις τον Υπόγειον Μητροπολιτικόν Σιδηρόδρομον τής συγχρόνου εϋκτιμένου πρωτευούσης. Ω, ναι! Κοσμογονικαί αλλαγαί εις το αναγραφόμενον μήνυμα των μηχανών επικυρώσεως (και ουχί "<span style="font-style: italic;">ακυρώσεως</span>"). Συγκεκριμένως<span style="font-weight: bold;">, </span><span style="font-weight: bold;">ΕΙΣΑΓΑΓΕΤΕ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΝ!</span> (<span style="font-style: italic;">κλικ</span> εις φωτογραφίαν διά τού λόγου το αληθές). Το έκτακτον ανακοινωθέν τού Υπερυπουργείου Συμμορφώσεως αναφέρει λεπτομερώς το τραγικόν όσο και επικίνδυνον γεγονός. Εν ολίγοις, ευρέθη Έλλην (;) τού 21ου αιώνος ο οποίος κατά τα φαινόμενα: <span style="font-weight: bold;">(1ον) </span>γιγνώσκει την ύπαρξιν τής υποτακτικής αορίστου εις την ταπεινήν γλώσσαν τού Ομήρου εν αντιθέσει προς την ανύπαρκτον υποτακτικήν μέλλοντος, <span style="font-weight: bold;">(2ον)</span> γιγνώσκει την ορθήν κλίσιν τού πολυβανισθέντος ρήματος "άγω", και <span style="font-weight: bold;">(3ον) </span>ούτος ο άνθρωπος εργάζεται... εις το ελληνικόν δημόσιον!<br /><br />Η Άμεσος (απο)Δράσις εξαπολύσασα ανθρωποκυνηγητόν θεωρεί θέμα ωρών την σύλληψιν τού αγενεστάτου δράστου όστις φαίνεται να έχει εμπλακεί και εις παλαιότερα περιστατικά αναλόγου περιεχομένου (ευγενεστάτη εξυπηρέτησις διά πληροφορίας τινών ερωτησάντων επιβατών, βοήθεια σεβασμίας γραίας προς διάσχισιν διαβάσεως πεζών και σχετικαί επαίσχυντοι πράξεις τοιούτου είδους). Η αποκατάστασις των ζημίων θα είναι άμεσος και η τιμωρία τού ενόχου παραδειγματική εν τω μέσω κεντρικωτάτης οδού των Αθηνών και τούτο διότι όπως εδήλωσε η Αυτού Εξοχότης, Μεγαλειότατος Κύριος Υπερυπουργός... "<span style="font-style: italic;">εφκολότερη ίναι η αφομίωσι του ενώς στους πολούς παρά των πολόν στον ένα</span>". Και ημείς με την σειράν μας -γνήσιοι οπαδοί τού <span style="font-style: italic;">φραπέ </span>και των παραλιακών <em>chaises longues</em>- συμφωνούμε και επαυξάνομε!<br /><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5457271568522697886.post-34654553538870917292009-02-23T13:50:00.001+02:002009-12-31T21:09:35.493+02:00The Great (Greek) Escape<div style="text-align: justify;"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 138px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsecR0BD2x8BMCDvIxwttQVQg0G2Ae5_JpkazI3RDADG4MbL2JK1Or-tzTfpdMCKRdeuwVSO8BL-xlDhGIOG2h7hh36xJ8VN1eNjXmnEmo55CXMZXE6iN4u3x4rrhrIlu1A1GTEFNzGj6_/s200/steve.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5306336765209544610" border="0" />Με το που έκλεισε η τηλεόραση (που ευτυχώς πιάνει που και που Grecia) μια ζεστή ηλιαχτίδα χαράς πλημμύρισε την πετούμενη καρδιά μου. Χαρά, δικαίωση και συνάμα ικανοποίηση για τον τερματισμό αυτού του απαράδεκτου απαρτχάιντ που αδίκως κρατούσε μακριά από κινηματογραφικές γκλάμουρ εξελίξεις μια μικρή αλλά άξια χώρα. Όχι πια. Ένα συμβάν ήταν αρκετό για τον τερματισμό της απομόνωσης.<br /></div><div style="text-align: justify;"><br />Το καλύτερο; Δεν χρειάζεται καν να μεταφερθούμε στο Χόλυγουντ, το Χόλυγουντ έρχεται ταπεινωμένο και μετανιωμένο σε μας! Και δεν αναφέρομαι σε mainstream τηλεοπτικές σειρές τύπου Prison Break που προφανώς ωχριούν μπροστά στην ανεπανάληπτη ελληνική πραγματικότητα, αλλά σε υπερπαραγωγές του 60, σαν κι αυτή όπου ο (λατρεμένος) Steve McQueen δραπετεύει μετά κόπων και βασάνων από ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων και περιφέρεται ευθαρσώς στην γερμανική 3rd Reich επαρχία καβαλώντας μια Triumph μηχανή.<br /><br />Στην σύγχρονη Grecia όμως δεν φειδόμαστε χρημάτων, τινάζουμε τα production budgets στον αέρα! Μηχανάκια, αυτοκίνητα, νταλίκες, σκάφη και άλλα επίγεια μέσα αποδεικνύονται πολύ ταπεινά και συμβατικά για να ικανοποιήσουν την αστείρευτη και αχαλίνωτη φαντασία μας. Κι αν στα κέντρα αποφάσεων του Χόλυγουντ έχει απομείνει ικμάδα αξιοπρέπειας και αίσθησης δικαιοσύνης, τα Όσκαρ καλύτερης παραγωγής, σεναρίου και ειδικών εφέ πρέπει να απονεμηθούν άνευ συναγωνισμού στον Old Costas. Όχι μία, αλλά από δύο φορές το καθένα.<br /><br />ΥΓ Φυσικά στο τέλος της ταινίας ο δραπέτης ΜcQueen συλλαμβάνεται. Το <span style="font-style: italic;">φυσικά </span>ως έννοια που εξυπονοείται για τους Γερμανούς κυνηγούς του φυγά, αγνοείται για τους αντίστοιχους εγχώριους...Προς όφελος της δράσης και του απρόσμενου φινάλε!<br /><br /></div>Albatrosshttp://www.blogger.com/profile/18365313646566434936noreply@blogger.com10